
Οι άνθρωποι έχουμε την κακή συνήθεια να το βάζουμε στα πόδια μόλις συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είμαστε σε θέση να ελέγξουμε τα συναισθήματά μας. Μας φοβίζει το ανεξέλεγκτο πάθος, το δυνατό, γι’ αυτό και πολλές φορές πάνω που νιώθουμε, μεμιάς δίνουμε μία και τα καταστρέφουμε όλα.
Διώχνουμε ανθρώπους, τελειώνουμε καταστάσεις, γιατί δεν έχουμε συνηθίσει την τόση πολλή ευτυχία. Είναι υπερβολικά καλό για να είναι αληθινό, λέμε στον εαυτό μας, οπότε ας το λήξουμε, έτσι κι αλλιώς κάποτε θα τελειώσει.
Βάζουμε, λοιπόν, τέλος πριν γίνει η έναρξη. Προκαθορίζουμε τη στιγμή που θα μπει η τελεία της ιστορίας. Μόλις νιώσουμε ότι τρέμουν τα πόδια μας, τσουπ, αντίο σας. Δειλία, καταλληλότερη λέξη γι’ αυτή τη φυγή δεν υπάρχει. Δειλία να δοθείς στον έρωτα, από φόβο μην πληγωθείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου