Ρώτησαν κάποτε τον νομπελίστα συγγραφέα Ζοζέ Σαραμάγκου αν ένα βιβλίο του είναι απαισιόδοξο κι αυτός απάντησε: «Δεν είμαι εγώ απαισιόδοξος, ο κόσμος είναι απαίσιος».
Κάπως έτσι σκέφτεται η πλειοψηφία των Ελλήνων στα χρόνια της κρίσης. Το γεγονός και μόνο ότι σύμφωνα με την ΤτΕ, έχει χαθεί το 40% της περιουσίας των πολιτών και η κατρακύλα δεν έχει τέλος, δείχνει ότι ο κόσμος είναι περισσότερο απαίσιος απ’ ότι το μέγεθος της απαισιοδοξίας.
Όμως, στα χρόνια της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ η Ελλάδα έγινε πιο απαίσια από ποτέ. Και η κυβέρνηση απέτυχε σε κάθε στόχο που έβαλε, πέρασε κάτω από κάθε πήχη που έβαλε.
Δύο χρόνια χαμένα για την Ελλάδα αλλά με πολύ βαρύ τίμημα. Και γιατί άραγε έπρεπε να καταγραφεί ζημιά 100 δις ευρώ και να βρίσκεται η χώρα σε τέτοια δεινή θέση μόνο και μόνο για να επιστρέψουμε στο 2014;
Ακούμε τις τελευταίες ημέρες ότι η κυβέρνηση έχει 26 μήνες ζωής, 13 εντός του μνημονίου και άλλους 13 εκτός μνημονίου όπου θα μπορέσει να πάει σε πιο χαλαρή οικονομική πολιτική. Ακούμε από τα συριζόσκυλα ότι το κλίμα αλλάζει κι ότι σύντομα ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πρώτος στις δημοσκοπήσεις. Η γελοιότητα σε όλο της το μεγαλείο αφού δεν χρειάζονται οι ανεγκέφαλοι που έχουν… γκάλοπ μυστικά τα οποία δείχνουν ότι ο Τσίπρας είναι μπροστά, προκειμένου να καταλάβουμε τι παίζεται. Μια βόλτα στην κοινωνία, μια κουβέντα με όσους ψήφισαν το 2015 ΣΥΡΙΖΑ και θα καταλάβει κανείς εύκολα που πάει η χώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου